Jaskinie krasowe to jaskinie, które powstają w wyniku procesów erozji chemicznej na skałach rozpuszczalnych, takich jak wapienie, dolomity czy gipsy. Skały te zawierają minerały, które mogą być rozpuszczane przez wodę, tworząc różnorodne formy krasowe w jaskiniach.

Proces powstawania jaskiń krasowych rozpoczyna się od infiltrowania wody do szczelin i pęknięć w skałach. Woda ta jest często nasycona dwutlenkiem węgla, który powoduje, że jest lekko kwasowa. Ta kwasowość pozwala na rozpuszczanie skał wapiennych i tworzenie korytarzy, tuneli, komór i innych przestrzeni wewnątrz jaskini.

Podczas długotrwałego działania wody, jaskinie krasowe mogą przybrać różne formy i struktury. Mogą występować stalaktyty (wysuwające się w dół), stalagmity (wznoszące się ku górze), stalagnaty (łączące stalaktyty ze stalagmity), kolumny, jeziorka, a także wąskie przejścia i rozległe sale.

Jaskinie krasowe są często znane z bogatej szaty naciekowej, czyli osadów mineralnych, takich jak kalcyt, które składają się na piękne formacje naciekowe, jak stalaktyty i stalagmity.

Te jaskinie są rozpowszechnione na całym świecie i stanowią ważny obszar dla badań geologicznych, speleologii (badania jaskiń) oraz turystyki. Niektóre z najbardziej znanych jaskiń krasowych to Jaskinia Postojna w Słowenii, Jaskinia Mamutowa w USA, Jaskinia Han-sur-Lesse w Belgii oraz Jaskinia Lascaux we Francji.