Strefa wadyczna, zwana także strefą krasową, jest obszarem, w którym zachodzi proces krasowienia, czyli rozpuszczanie skał przez wodę. Powstawanie jaskiń w strefie wadycznej jest związane z tym procesem.

Krasowienie jest rezultatem działania wody na rozpuszczalne skały, takie jak wapienie, dolomity czy gips. Woda deszczowa, która jest lekko kwasowa, wnika w szczeliny w skałach i rozpuszcza je stopniowo. W wyniku tego procesu, woda tworzy sieci podziemnych korytarzy i jaskiń.

Woda wnikająca do strefy wadycznej ma tendencję do zatrzymywania się wzdłuż warstw skalnych o niewielkiej przepuszczalności, tworząc poziomicę wodną. Ta poziomica może utrzymywać się na dużej wysokości i tworzyć zbiorniki wodne wewnątrz jaskiń.

Rozpuszczanie skał przez wodę może prowadzić do powstania różnych formacji jaskiniowych, takich jak stalaktyty (wieszające się od sufitu), stalagmity (wznoszące się z podłogi) i stalagnaty (łączące stalaktyty i stalagmity). Powstawanie tych formacji jest procesem stopniowym i może trwać setki lub nawet tysiące lat.

Dodatkowo, w wyniku krasowienia mogą powstawać także podziemne rzeki i jeziora, które przepływając przez jaskinie, poszerzają i kształtują przestrzenie wewnątrz nich.

Warto zauważyć, że powstawanie jaskiń w strefie wadycznej jest długotrwałym procesem, który zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj skał, ilość wody, klimat czy czas. Każda jaskinia jest unikalna i posiada swoje własne cechy i historię powstania.